Akcesoria i szaty używane w kościele katolickim

Akcesoria i szaty używane w kościele katolickim

Kościół katolicki przez mnóstwo stuleci kroczył przez różne stadia, nawet niekiedy dość krwawe. Jednakże pragnąłbym skoncentrować się nad ołtarzem i ich przemianami w czasie tylu wieków. W okresie romańskim ołtarze stawiane były nie tylko w prezbiterium, lecz w dodatku w nawach bocznych. Przeważnie zwykłe obrusy haftowane wystarczały do tego, aby odpowiednio przygotować taki ołtarz do przeprowadzenia modlitw bądź mszy. Atrakcyjnym okresem jest renesans, gdzie budowano ołtarze baldachimowe. Jak przystało na ten okres, można przy takim ołtarzu znaleźć mnóstwo rzeźb oraz obrazów. Po drugim Soborze Watykańskim kapłani katoliccy wszystkie msze prowadzą twarzom do wiernych, jednak w kościołach protestanckich, księża w dalszym ciągu odprawiają nabożeństwa tyłem do ludzi.

Gdy spotkamy się z terminologią welona w kościele katolickim prawdopodobnie spotkamy się z dwiema całkiem różniącymi się definicjami. Pierwsza z nich odnosi się do welonu, który wchodzi w skład bielizny kielichowej. Jest to ostatnie zewnętrze okrycie kielicha i przeważnie jego kolor odpowiada danemu dniu liturgicznemu. Drugie z pojęć dotyczy welonu liturgicznego. Dawniej welon liturgiczny zwane były tuwalniami, aczkolwiek ich rola nie zmieniła się od wieków. Duszpasterze lub diakoni używają tego rodzaju welona do przenoszenia monstrancji czy też podczas posługi przy mitrze lub pastorale.

Ubiór księdza nigdy nie jest taki sam. Zgodnie z różnorodnymi okazjami lub ze względu na okres liturgiczny, księża ubierają ornat w takich odcieniach jak: biały, zielony, fioletowy czy czerwony. Koloru białego stosuje się w okresie Wielkanocnym oraz w dniach Bożego Narodzenia. Kolor czerwony natomiast wiąże się z tematyką Ducha Świętego. Kolor fioletowy przeznaczony jest okresowi zadośćuczynienia, zadumy oraz używany jest podczas obrzędów pogrzebowych. Kolor zielony jest używany w czasie zwykłych okazji np. w wakacje.

Podczas wielu obrzędów kościelnych, a szczególnie w trakcie procesji możemy zauważyć kolumnę osób niosących sztandar. Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy, że ta grupa ludzi często jest zrzeszona z pocztą sztandarową. Kluczowym znakiem rozpoznawczym tych osób są biało-czerwone szarfy przepasane przez ramie oraz białe rękawiczki. Ważne jest to, że w czasie trwania mszy członkowie poczty sztandarowej nie mają obowiązku do klękania, ani nie wykonują żadnych gestów. Jedynymi obowiązującymi komendami poczty sztandarowej są baczność oraz spocznij.

Dodaj komentarz