Projekt samochodu Lancia Rally 037 był przystosowany do nowej grupy rajdowej, jednak mimo projektu do konstrukcji użyto wielu części z innych samochodów tego koncernu. Jedynymi elementami stworzonymi specjalnie na potrzeby tego samochodu były elementy zawieszenia.
Blok silnika wzięty był z Lanci Beta, a głowica z Fiata 131 Abarth, skrzynia biegów z Maserati Bora lub De Tomaso Pantera. Silnik zamontowany został wzdłużnie, a skrzynia biegów swoje miejsca znalazła za silnikiem i to sprawiało, że była łatwo dostępna. Silnik był rzędową czterocylindrową jednostką napędową wspieraną za pomocą sprężarki Roots Volumex. Dzięki dwugardzielowemu gaźnikowi marki Weber do silnika dostawało się paliwo, które znajdywało się w dwóch zbiornikach o pojemności 35l. Silnik Lancii Rally 037 w wersji drogowej osiągał moc 210 KM, hamulce posiadały wentylowane tarcze i klocki Brembo, które zapewniały optymalną siłę hamowania, opony Pirelli P7 Corsa w rozmiarach 205/55 z przodu i 225/55 z tyłu o rozmiarze 16 cali, przy wadze 1170kg ta wersja mogła osiągnąć prędkość 228km/h. Natomiast w wersji rajdowej EVO1 w granicach od 260 do 280KM, ważyła ona 960kg. Wersja ta została w 1985 roku została zmodernizowana. Dzięki zmianie układu doładowania kompresja osiągnęła użyteczne ciśnienie 1 bara, dzięki temu model oznaczony jako EVO2 zyskał moc w wysokości 355KM. Dodatkowo modernizacjo podlegały także ustawienia skrzyni biegów.
Lancię Rally 037 oficjalnie ogłoszono następcą Stratosa i 131 Abarth 14 grudnia 1981 roku, a oficjalna premiera odbyła się w Turynie 2 maja 1982 roku. Aby uzyskać możliwość dopuszczenia samochodu do sprzedaży musiało być wystawione pozwolenie menedżera do spraw jakości w Abarthie – Giorgio Pianty.
Lancia Rally 037 była samochodem z napędem na tylne koła, który w rajdach uzyskał bardzo wiele tytułów szczególnym jednak było wyróżnienie na typowo zimowym rajdzie w Monte Carlo.